Ondanks mijn bedenkelijke kijk op het maatschappelijk welzijn in dit land, mijn verschillen in visie met het huidig uitvoerbaar comité, ook wel regering genoemd, blijf ik een volbloed patriot.
Het is een raar fenomeen dat voor mij althans rationeel niet te vatten is.
Hoe een Belg – mij vaak verder compleet ongekend en onbemind- met diens exploten, in welke hoedanigheid dan ook, mij toch een gevoel van trots en verbondenheid weet te geven door ons land op de wereldkaart te zetten.

Bollywood

Hoe jullie, duivels in rode plunje, als groep, mij weten te verleiden om kostbare tijd voor de buis door te brengen en zelfs actief te supporteren, voor een bezigheid die mij an sich maar matig interesseert. Hoe jullie, acteurs uit Bollywood, er in slagen om een vaak slechte film, met oersaai scenario, van een prangend slot te voorzien. Bij wijlen 90 minuten spanning als enigste troef van een ondermaatse vertoning.

Zou het kunnen dat wij mensen, op de oogst van andermans verdiensten, ons eigen graantje willen meepikken? Dat we onszelf heimelijk vergoelijken, gedekt onder de vlag van chauvinisme?
De definitie van supporteren omschrijft geen filosofische benadering vanuit het perspectief van de toeschouwer. Ik kan me echter niet van de indruk ontdoen dat bij uitblijven van de gewenste resultaten het “ondersteunen” van de ander afzwakt, verdwijnt en het gevoel van affiniteit opdoekt. Feiten spreken mij niet tegen.

Detroux en Haemers, Pfaff en De Vlaeminck

Het werkt klaarblijkelijk in beide richtingen.
Hoe Detrouxs en andere Haemers met Belgisch Paspoort, om er maar lukraak 2 te noemen, die vaderlandsliefde kunnen transformeren in een plaatsvervangende, diepe schroom. De onbewuste vereenzelviging blijkt niet meer gelegitimeerd, de scha -en schande een erfenis van het patriottisme.

Zouden mensen in jullie positie en aanzien zich daar bewust van zijn. Het verbloemen van illustere waarheidsanalyses bij afloop van 90 minuten ondermaats gestuntel en balletje hoog ter hoogte van de middellijn, klinkt ontzettend voorspelbaar.

Doorvoed van weloverwogen mediagetrainde nietszeggerij houden jullie alvast een groot deel criticasters zoet. Heb ik een andere film gezien, of snap ik details in het scenario niet?

Er wordt wel eens smalend gelachen met de Pfaffs en de De Vlaemincks van deze aardkluit. Te volks, te gewoon, te menselijk. Te rechttoe rechtaan.
Diplomatie als enigste gemis in hun trofeeënkast.

Panini

Elk hart veroveren, is nog nooit iemand gelukt. Achter dit gegeven kan éénieder zich verschuilen wanneer men de moed niet heeft zich openlijk te pardonneren voor een staaltje van adolescente decadentie.
Doe jezelf en de kritische voetballiefhebber een plezier en laat dat parmant straatvoetbalspel achterwege.
Voortaan pronk je zelf op stickers in een boek. Ik heb je alvast 3 maal dubbel.

Ik heb echter geleerd dat communicatie slechts deels uit woorden bestaat en lichaamstaal veelal de ware toedracht van een verhaal onthult. Zo vond ik het balletje hoog dan ook in strijd met het gecast imago van volkse nederige jongen en de uitzonderlijke vertolking die je er met momenten van neerzet. Polyglot, doorzetter, Belgicist, ket, diplomaat, academicus, termen die onomstotelijk aan jouw persoon worden gelinkt.

Je speelt de rol bij wijlen subliem waardoor ik kan begrijpen waarom de natie, de bondscoach, de pers en de zakenwereld jou gaarne in de armen sluit.
Dat je media niet schuwt, is een eufemistisch statement. Er gaat ongetwijfeld een goed politicus aan je voorbij, cum laude afgestudeerd aan de universiteit van het zandmannetje.

Veelvuldig gebruik makend van het forum dat je wordt aangeboden, volleerd inspelend met dieptepasses richting doel – jouw niet geëxpliceerde doel –, elke persoonlijke aanval counterend met een geraffineerde tegenprik.

Er zijn echter ook mensen die liever een klare taal horen. Die zich betutteld en bedrogen voelen bij het uitblijven hiervan, die marchandeurs inmiddels ontmaskerd hebben.

Ik pardonneer je alvast.
Het blijft paradoxaal dat mensen quasi perfecte ogende rolmodellen verafgoden, om zodoende nog meer geconfronteerd te worden met hun eigen menselijke falen. Er aan toevoegend dat ik het hierbij niet over je voetbalcapaciteiten heb.
De keuze om deze weldoordachte ik uit je verzameling subpersonen naar voren te schuiven, getuigt van een bovengemiddeld sociologisch inzicht die je opportuun aanwendt om op verschillende vlakken te scoren.
Er schuilt in éénieder van ons een meesterlijk acteur, van jongs af aan geoefend in het verzwijgen van fratsen ter bescherming van de ware aard, verdraaien van feiten uit zelfbehoud.

Slotrede

Dat je een weergaloze voetballer bent wil ik je tot slot, bij wijze van verzoeningspoging, niet onthouden.
Ook excuses aan jouw adres zijn hier op zijn plaats. Het was heus niet de bedoeling bij balverlies om na te trappen en de man te spelen. Wat ik wel deed. Door machteloosheid bevangen. Door suprematie teruggeslagen. Koning van de grote baklijn.
Gelukkig zonder al te veel erg.
De sierlijkheid waarmee je mijn schaar ontweek, getuigt van wereldklasse, nog maar te zwijgen over de splijtende dribbel die volgde, daadkrachtig, het balletje hoog…..

Hopelijk kan ik op begrip van de reviewcommissie rekenen en wordt deze uithaal niet in de rechtbank beslecht.