Met het kind werd de organisator in mij geboren.
Een jeugdsecretaris voor administratieve vereenvoudiging en informatisering van de staat en samenleving.
In bedenkelijke staat van persoonlijke behoeftes en……audiocassettes.

Ik was bezeten door muziek en data. Data geeft je immers controle.
De A -of de B-kant? Begin of einde van de cassette?
Stond Let’s Dance van David Bowie nu op de A -of de B-kant van de spoel? En op welke gegevensdrager?
De uitbreiding van mijn audiocollectie, noodzaakte me om manieren te zoeken om het overzicht te bewaren.
Hoe kon ik namelijk snel en on demand een nummer naar keuze terugvinden? Hoe kon ik in geen tijd een overzicht van elk artiest afzonderlijk bekomen?
Dat waren acute vraagstukken uit mijn kindertijd.
Het antwoord bleek vervat in een database avant la lettre.

Boy on a mission

Mijn grootschalig project startte in 1983, op een leeftijd van 7 jaar.
Dagen ontrolden zich steevast op éénzelfde manier. Twee kleine handjes zwoegend op een Olivetti klavier.
Zo’n vooroorlogs bakelieten exemplaar met van die ronde druktoetsen en vlijmscherpe slaghamertjes.
Het vormen van woorden was een hachelijke bedoening. Elke aanslag ging immers gepaard met het gevaar dat je wijsvinger tussen 2 toetsen belandde en je er een plak rauwe ham op nahield.

Een 60-tal bladzijden, en drie lijsten later – netjes alfabetisch gesorteerd volgens uitvoerder, songtitle en medium – legde ik de laatste hand aan mijn allereerste database.
Data diende mij.
Vooralsnog.

Digitale revolutie

Dat ik na de middenschool Informatica zou gaan studeren stond in de sterren geschreven. Aanvankelijk vond ik in SQL een digitale tweelingbroer voor mijn algebraïsch denken terug.
De beginnende digitale revolutie bracht mij notoir orgastische geluk. Een kinderdroom ging in vervulling.

Met een kritische blik echter volg ik sindsdien de digitale transformatie op de voet en stel ik vast dat uit deze nieuwe wind, in een tijdspanne van twintig jaar, een orkaan is ontstaan die onuitwisbare sporen heeft getekend in onze huidige samenleving.

Zo ontstond ondermeer de digitale vrije markt 2.0 waar mond op mond voortaan duim op duim heet, en waar sociale debatten, in tegenstelling tot vroeger, niet langer enkel op markten, straatdorpels en drankgelegenheden werden gehouden.
Anno 2018 is een review synoniem van mening, en post je opvattingen op een online marktplaats, 7 op 7.

U vraagt? Wij draaien!

Hoever gaan we echter mee in de “U vraagt, wij draaien”-gedachte?

Onlangs viel mijn oog op een online woordenboek waar gewone mensen zoals U en ik, zelf woordverklaringen kunnen formuleren.
Wat vind jij een goede definitie van burgerparticipatie?
Hoe zou jij democratie omschrijven?
Veranderlijke begrippen kunnen een poetsbeurt gebruiken. Dat besef ik.
Debat moet overigens steeds aangemoedigd worden.
Alleman kan intekenen.
Een optelsom van duimpjes bepaalt de populariteit van verklaringen en wie weet, mocht deze trend zich verder zetten en er een breder draagvlak zou ontstaan, is op dit online platform misschien wel de basis van de nieuwste Van Daele gelegd.
De logica zou echter verwachten dat het nieuwe naslagwerk gewoonweg “het groot woordenboek der Nederlandse taal volgens Jan Piet en Pol” zou gaan noemen.
Voorlopig neemt het niet zo’n vaart en zijn dergelijke platformen op heden weinig maatschappelijke representatief. Wat niet is kan nog komen uiteraard.

Klant is koning!

En dan is er nog de “klant is koning”-gedachte.
Voor “kleine zelfstandigen” die afhankelijk zijn van sterren en duim op duim reclame, gaat de vlieger nog op.
Toch kan ik me niet van de indruk ontdoen dat deze gedachte slechts op een illusie is gebaseerd. Niets is immers wat het lijkt.
Hoe meer data, hoe kleiner de inspraak, zo blijkt.

Mocht namelijk uit een tevredenheidsonderzoek of online forum blijken dat de kledingafdeling op de derde verdieping van de Galeria Inno door een resem hoogsensitieve mensen wordt gemeden omdat de penetrante mix van Dior, Channel en Co. op de benedenverdieping hen barstende koppijn bezorgt, zal geen haan er naar kraaien.
Wanneer cijfers echter significant worden en ze tastbaar bewijs leveren dat gemiste inkomsten op die afdelingen de winsten van de bijouterie -en parfumerieverkoop op het gelijkvloers ruim zou overstijgen, dan zouden heren in Boss tot actie overgaan.

Gevangen in een web van data

Data vormt het nieuwe geld en bepaalt strategieën en businessmodellen.
Consumenten wanen zich vrij doch zitten gevangen in een wolk van enen en nullen. Het web van data omsluit onze identiteit.
De orkaan van de digitalisering doet woestijnzand opwaaien en sluit onze ogen van de werkelijkheid.
Het grote almachtige internet is nog nooit zo klein gebleken en presenteert zich als een reclamefolder op maat van onze behoeftes. Een digitale sticker “Geen reclamedrukwerk aub” lijkt niet voor handen.

Data dient de producent!

Straks, aan het eind van mijn betoog zal Youtube me Bowie aanprijzen.
Let’s Dance, gok ik.
Cassette 4 – Kant B – 4:08.
Mijmerend over toen zal ik een kortstondige moment van geluk ervaren waarna de ratio mij met een prangende vraag zal opzadelen.
Was dit werkelijk de evolutie waar ik als kind van droomde?
Destijds diende data mij, het gaf me controle.
Vandaag dient het anderen en neemt het controle.
Als slaaf van mijn gewoontes eet ik cookies en stem ik in.
Heb ik een keuze?

Tot morgen David!